آشنایی با سرطان سلول پایه‌ای – بازال

نحوه تشخیص سرطان سلول بازال

مرحله اول در تشخیص سرطان سلول پایه‌ای، معاینه توسط یک متخصص پوست است. آن‌ها کل پوست بدن شما را از سر تا پا بررسی می‌کنند تا هر نوع زائده و تغییر رنگ را مشاهده کنند. پزشک همچنین درباره سابقه پزشکی و خانوادگی شما در ابتلا به سرطان‌های پوست سؤال خواهد کرد.

اگر پزشک هر نوع تغییر رنگ و یا زائده‌ نگران‌کننده پیدا کند، از پوست شما نمونه‌برداری خواهد کرد. برای انجام این کار، قبل از آنکه نمونه کوچکی از ضایعه برای آزمایش برداشته شود، یک ماده بی‌حس کننده به پوست تزریق می‌شود. نمونه برداشته شده برای بررسی زیر میکروسکوپ قرار می‌گیرد. اگر سرطان سلول پایه‌ای پوست تشخیص داده شود، زائده برداشته می‌شود. اگر بیمار به نوع تهاجمی آن مبتلا باشد، از غدد لنفاوی نمونه‌برداری می‌کنند تا متاستاز (گسترش پیدا کردن سلول‌های سرطانی به نواحی دیگری از بدن، غیر از ناحیه اولیه تشکیل توده سرطانی) را مورد بررسی قرار دهند.

سرطان سلول پایه‌ای پوست چگونه درمان می‌شود؟

درمان سرطان سلول پایه‌ای با برداشتن زائده همراه است. پزشک روش درمانی را متناسب با نوع سرطان سلول پایه‌ای بیمار، اندازه ضایعه و موقعیت آن تجویز می‌کند. گزینه‌های درمانی شامل موارد زیر می‌شود:

جراحی برداشتن تومور

درمان سرطان پوست با این روش به این صورت است که پزشک از چاقوی جراحی برای برداشتن تومور و اطراف آن (از جمله پوست سالم) و دوختن محل جراحی استفاده می کند. این نوع جراحی اغلب برای کارسینوم های سلول بازال پیشرفته که می توانند پوست سالم اطراف را تحت تاثیر قرار دهند، استفاده می شود. با این روش ممکن است اسکار کوچکی روی پوست باقی بماند. میزان موفقیت این روش ۹۵ درصد است.

تراشیدن بافت و الکترودسیکاسیون (ELECTRODESSICATION)

در این روش درمانی، آپاندیس با ابزاری به نام کرت برداشته شده و محل تومور با سوزن مخصوص سوزانده می شود. این روش به ویژه برای ضایعات کوچک موثر است، اگرچه ممکن است در سرطان سلول های بازال تهاجمی یا در مناطق پرخطر موثر نباشد. با این روش معمولا یک اسکار سفید گرد روی پوست باقی می ماند. میزان موفقیت این روش ۹۵ درصد است.

جراحی کرایو (با استفاده از سرما)

کرایوسرجری برای سرطان های کوچکی که به پوست سرایت نکرده اند استفاده می شود. پزشکان می توانند از نیتروژن مایع برای منجمد کردن و از بین بردن سلول های سرطانی استفاده کنند. با این روش، خطر آسیب عصبی در ناحیه آسیب دیده و از دست دادن حس وجود دارد.

هیچ برشی برای این روش مورد نیاز نیست، اگرچه ممکن است از بیهوشی استفاده شود. آپاندیس متورم و پاره خواهد شد. کرایوسرجری به طور کلی برای سرطان پستان اولیه و در افراد مبتلا به اختلالات خونریزی استفاده می شود. میزان موفقیت این روش بین ۸۵ تا ۹۰ درصد است.

جراحی میکروگرافی موهز (MOHS)

در این روش پزشک لایه نازکی از بافت تومور را برمی دارد. لایه برداشته شده خشک شده و زیر میکروسکوپ بررسی می شود. پس از آن، پزشک فرآیند را تکرار می کند و در نهایت تمام عضلات را به صورت لایه های نازک پوست خارج می کند. در این فرآیند هر بار که لایه برداشته می شود، با کمک میکروسکوپ بررسی می شود.

یکی از مزایای درمان جراحی میکروگرافیک موهس این است که می تواند بافت سالم را حفظ کند و به بالاترین میزان موفقیت درمان یعنی ۹۹ درصد دست یابد. این روش اغلب برای تومورهای بزرگ و تومورهای نواحی قابل مشاهده صورت و گردن استفاده می شود.