ویتامین‌ها، راز جوانی پوست

۳) کاروتنوئیدها (ویتامین A، بتاکاروتن، آستاگزانتین، رتینول)

کاروتنوئیدها مشتقات ویتامین A هستند. کاروتنوئیدها شامل بتاکاروتن، آستاگزانتین، لیکوپن و رتینول هستند که همگی آنتی اکسیدان های بسیار موثری هستند و طبق تحقیقات، خاصیت محافظت از نور دارند.

می توان گفت که پوست انسان سرشار از لیکوپن و بتاکاروتن است. این احتمالاً به دلیل عملکرد ویژه کاروتنوئیدهای هیدروکربنی در محافظت از پوست در برابر نور خورشید است.

بتاکاروتن، برجسته ترین عضو خانواده کاروتنوئیدها، یک رنگدانه طبیعی است که در رژیم غذایی انسان یافت می شود. هیچ تفاوتی بین بتاکاروتن طبیعی و بتاکاروتن مصنوعی تولید شده در صنعت وجود ندارد. علاوه بر این، بتاکاروتن می تواند به عنوان یک پاک کننده رادیکال های چربی عمل کند. بتاکاروتن در اندام های مختلف از جمله پوست متابولیزه می شود که نقش مهمی را برای این آنتی اکسیدان در سلامت پوست نشان می دهد.

منابع طبیعی بتاکاروتن

میوه‌ها و سبزیجات با رنگ‌های زرد و نارنجی و سبز، عموماً حاوی بتاکاروتن هستند، مانند:

• سیب‌زمینی شیرین
• انبه
• هویج
• طالبی
• بروکلی
• اسفناج
• کدو تنبل
• میوه پاپایا
• گوجه فرنگی

به طور کلی هرقدر میوه یا سبزی، پررنگ‌تر باشد، میزان بتاکاروتن آن بیشتر است.

بتاکاروتن و خاصیت محافظت‌کنندگی پوست

بتاکاروتن یک عامل محافظتی در برابر نور مضر خورشید در بدن است و تاثیر آن در جلوگیری از قرمزی ناشی از اشعه ماوراء بنفش در مطالعات مختلف نشان داده شده است.

یک مطالعه انسانی در این زمینه نشان داد که ۱۲ هفته مصرف خوراکی بتاکاروتن می تواند قرمزی ناشی از اشعه ماوراء بنفش را کاهش دهد. اثرات مشابهی در داوطلبانی که از رژیم غذایی غنی از لیکوپن تغذیه شده بودند مشاهده شد.

آستاگزانتین (ASTAXANTHIN)

آستاگزانتین در ریزجلبک ها، رز هیپ، مخمر، ماهی قزل آلا، میگو، خرچنگ و صدف ها یافت می شود. این ترکیب می تواند به حفظ جوانی پوست و اثر محافظتی مهم آن در برابر اشعه های خورشیدی کمک کند.

لیکوپن (LYCOPEN)

لیکوپن یک کاروتن و کاروتنوئید قرمز روشن است که در گوجه فرنگی و سایر میوه ها و سبزیجات قرمز رنگ (به جز توت فرنگی و گیلاس) مانند هویج قرمز، هندوانه و پاپایا یافت می شود. اگرچه لیکوپن یک کاروتن شیمیایی است، اما فعالیت و خواص ویتامین A را ندارد.

بتاکاروتن و لیکوپن کاروتنوئیدهای اصلی در خون و سلول های انسان هستند و در حفظ سلامت پوست موثر هستند. اگرچه این مواد را نمی توان با کرم های ضد آفتاب مقایسه کرد، اما شواهد نشان می دهد که با افزایش محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش، از پوست در برابر آفتاب سوختگی محافظت می کنند.

رتینول

اگرچه رتینول برای بدن انسان ضروری است، اما بدن نمی تواند آن را به تنهایی بسازد. رتینول برای رشد، تمایز، بقا و بازسازی برخی بافت های بدن مهم است. دو گیرنده رتینوئیدی در پوست انسان وجود دارد که از رتینول و اسید رتینوئیک ساخته شده اند و در نتیجه سلول های پوست را تحت تاثیر قرار می دهند.

منابع تامین رتینول مورد نیاز بدن

با خوردن یک رژیم غذایی متعادل، می توانید رتینول مورد نیاز بدن را تامین کنید. رتینول در جگر، شیر، زرده تخم مرغ، پنیر و ماهی های چرب یافت می شود. ویتامین A طبیعی و مصنوعی (رتینول) عملکردهای بیولوژیکی مشابهی دارند. محصولات مختلف رتینول هم برای استفاده آرایشی (موضعی) و هم دارویی (محلی و سیستمیک) در بازار موجود است.

فواید رتینول برای جوانی پوست

رتینول خاصیت ارتجاعی پوست را بهبود می بخشد، بازسازی سلول های پوست را تحریک می کند (بازسازی سطح سلولی) و سنتز کلاژن را تحریک می کند. حتی پس از استفاده موضعی، رتینول به راحتی جذب پوست می شود. استفاده زودهنگام از رتینوئیدها از تخریب کلاژن ناشی از اشعه ماوراء بنفش جلوگیری می کند.

اگرچه نتایج مطالعات تاکنون نشان نداده است که مشتقات شبکیه یا رتینول خوراکی به عنوان یک درمان ضد پیری موثر هستند، اما کارشناسان همچنان توصیه می کنند که رتینول را با مصرف میوه ها و سبزیجات در رژیم غذایی خود دریافت کنید. این واقعیت که این اثر هنوز تأیید نشده است دلیلی بر رد آن نیست. با این حال، مصرف منظم میوه ها و سبزیجات اثرات ضد پیری قابل توجهی دارد.

۴) ویتامین D

ویتامین D عملکردهای بسیار مهمی در بدن انسان دارد. برای مثال وجود این ویتامین برای ساخت بسیاری از هورمون ها ضروری است. بدن انسان می تواند خود ویتامین را از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید بسازد.

پوست به دلیل اشعه UV-B منبع ویتامین D3 است. مقادیر کمی ویتامین D2 و D3 از غذاهای حیوانی (مانند ماهی چرب یا زرده تخم مرغ)، شیر و برخی محصولات مانند غلات صبحانه به دست می آید. سایر غذاها و مارگارین می توانند مکمل ویتامین D باشند.

سمیت ویتامین D

ویتامین D اضافی در چربی بدن ذخیره می شود و از بدن دفع نمی شود، بنابراین می تواند سمی باشد. این سمیت با علائمی مانند تهوع، استفراغ، کاهش اشتها، ضعف، کاهش وزن و یبوست ظاهر می شود. مسمومیت بالقوه ناشی از خوردن غذاهای سرشار از ویتامین D مشکوک است زیرا مسمومیت ویتامین D اغلب به دلیل مصرف بیش از حد مکمل های ویتامین D ایجاد می شود.

اهمیت ویتامین D در بدن

پوست یکی از مهم ترین بافت ها برای تامین ویتامین D بدن انسان است. این ویتامین برای بسیاری از انواع عملکردهای فیزیولوژیکی مستقل در بدن مهم است.
ویتامین D علاوه بر نقشی که در حفظ یک وضعیت درون سلولی پایدار از کلسیم و سلامت و یکپارچگی استخوان دارد، برای بسیاری از عملکردهای فیزیولوژیکی از جمله پاسخ ایمنی، پاسخ التهابی و تنظیم رشد و تمایز مهم است. بافت سالم و سرطان، مانند سینه، ریه. و یک کولون: این مهم است.

ویتامین D همچنین از سلول های پوست در برابر مرگ سلولی ناشی از اشعه UV و آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلولی) محافظت می کند. علاوه بر این، این ویتامین نقش مهمی در جلوگیری از ابتلای فرد به عفونت های فرصت طلب دارد.

چندین مطالعه روی ویتامین D خوراکی نیز ادعا می کنند که اثرات پیشگیرانه این ویتامین در برابر سرطان پوست با اثرات ضد پیری آن مرتبط است.

عوارض کمبود ویتامین دی بر سلامتی و جوانی پوست

با افزایش سن، توانایی پوست در تولید ویتامین D3 کاهش می یابد و در نتیجه اثرات محافظتی این ویتامین کاهش می یابد.

عوامل متعددی در کاهش توانایی پوست برای تولید ویتامین ها نقش دارند، از جمله عوامل رفتاری مانند کمبود نور خورشید یا سوء تغذیه. این عوامل را می توان تا حدی از طریق اصلاحات رفتاری اصلاح کرد.

غلظت پیش ساز ویتامین D3 در پوست از سن ۲۰ تا ۸۰ سالگی حدود ۵۰ درصد کاهش می یابد بنابراین مصرف مکمل های ویتامین D و کلسیم در سالمندان بسیار مهم است.

مقادیر توصیه‌شده برای مصرف ویتامین D

در سال ۲۰۱۰، اداره غذا و تغذیه ایالات متحده توصیه های جدیدی را برای میزان توصیه شده رژیم غذایی (RDAs) و مصرف بالای قابل تحمل (ULs) برای دریافت ویتامین D در افراد سالم منتشر کرد.

گروه‌های در معرض خطر کمبود ویتامین دی

آکادمی پوست آمریکا (AAD) و انجمن سرطان کانادا، دوز بالاتر ویتامین D، ۱۰۰۰ واحد (IU) در روز را برای بزرگسالان، برای افرادی که عوامل خطر کمبود ویتامین D دارند، توصیه می کنند.

از جمله این افراد می توان به کسانی اشاره کرد که پوست تیره، مسن یا حساس به نور دارند. همچنین افرادی که به اندازه کافی در معرض نور خورشید قرار نمی گیرند، افراد چاق (از نظر پزشکی) و کسانی که سوء جذب چربی دارند نیز در مقایسه با دیگران در معرض خطر بیشتری هستند.

توجه: مصرف طولانی مدت ویتامین D بیش از حد مجاز، خطر عوارضی مانند مسمومیت ویتامین D را افزایش می دهد، بنابراین حتی اگر در معرض خطر کمبود ویتامین D هستید، بیشتر از آن مصرف نکنید. آنها در جدول ذکر شده اند. در این موارد با پزشک خود مشورت کنید.