پروتز سینه چیست و هر آنچه در مورد ایمپلنت سینه باید بدانید

چه کسانی برای جراحی پروتز سینه مناسب هستند؟

• افرادی که تمام یا قسمتی از سینه های خود را به دلیل بیماری هایی مانند سرطان از دست داده اند.
• کسانی که با سینه های غیر طبیعی یا نامتقارن متولد می شوند.
• افرادی که با یک سینه متولد می شوند.
• زنان به دلایل ژنتیکی یا هورمونی سینه های بسیار کوچکی دارند.
• زنانی که به دلیل سن، بارداری، شیردهی و کاهش وزن سریع از افتادگی سینه رنج می برند.

نحوه انجام جراحی پروتز سینه

بزرگ کردن سینه به یک عمل جراحی گفته می شود که برای افزایش حجم سینه یا تغییر شکل، اندازه یا بافت سینه انجام می شود. در طول پروتز سینه، جراح سیلیکون، سالین یا سایر ایمپلنت ها را در زیر ماهیچه های سینه ای یا بافت سینه قرار می دهد. لازم به ذکر است که این پیوندها بسته به گونه و کیفیت به طور متوسط بین ۷ تا ۱۲ سال دوام می آورند.

انواع پروتز سینه

۱- سینت سایزر آب نمک (آب نمک)

این نوع مصنوعی با سرم نمکی پر شده است که مخلوطی از آب نمک تصفیه شده است. پروتزهای سالین شکل طبیعی ندارند و افرادی که می خواهند بعد از جراحی سینه سینه هایشان بزرگتر و قوی تر از حد معمول باشد این نوع پروتز را می خواهند. پروتزهای سالین توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تایید شده است و در زنان بالای ۱۸ سال استفاده می شود.

ایمپلنت های فیزیولوژیکی برای خانم هایی با سینه های کوچک و ظریف مناسب نیستند. ایمپلنت‌های سالین ارزان‌تر از ایمپلنت‌های سیلیکونی هستند، بنابراین کاشت‌های کوچک‌تر باید در سینه قرار داده شوند. اگر پروتز فیزیولوژیکی بر اثر ضربه شدید پاره شود، اجزای داخلی جذب بدن می شود.

۲- پروتزهای سیلیکونی

آنها با ژل سیلیکون پر شده و شبیه بافت طبیعی سینه هستند و برای افرادی که نمی خواهند بافت سینه آنها پس از جراحی ایمپلنت سینه خیلی بزرگ شود استفاده می شود. پروتزهای سیلیکونی گرانتر از پروتزهای فیزیولوژیکی هستند.

هنگامی که ایمپلنت های سیلیکونی در بافت پستان کاشته می شوند، جراح برش بزرگتری برای قرار دادن پروتز ایجاد می کند.

پروتزهای سیلیکونی به دو گروه گرد و پارگی تقسیم می شوند. در پروتز سیلیکونی گرد، پروتز به شکل یک نیمکره است. در نوع پارگی شکل و ظاهر پروتز شبیه سینه است و برای افرادی که می خواهند سینه ای کاملا طبیعی داشته باشند استفاده می شود.